- No nie. Chodziłem na protetykę przez dwa semestry. Ale zaliczyłem przedmiot na piątkę - stwierdził kompletnie poważnie i wzruszył ramionami. Przecież to było praktycznie to samo, prawda? Teoretyczna nauka musiała iść pod rękę z praktyką, a wystarczyło trzymać się instrukcji, żeby zrobić coś przynajmniej poprawnie. Ale gdy jest się perfekcjonistą, to "poprawnie" to o wiele za mało.
Nawet chciał jeszcze dodać kąśliwie, że jak tak, to trzeba było zgłosić się do jednej z rządowych placówek, które projektowały takie rzeczy i czekać przez kilka miesięcy na samo przyjęcie, ale zwyczajnie nie zdążył. Saszka kompletnie go zaskoczył tym gestem! Z drugiej strony czyny były łatwiejsze częściej niż słowa.
Bez jednak żadnych złośliwości czy uszczypliwości odwzajemnił ten uścisk. Z uśmiechem, a jakże.
- Żaden problem.
Wręcz przeciwnie, ale tego już nie dodawał - finalnie lubił to robić. W porywie nudy wydłubał przecież małej Cichockiej egidę i to nie tak dawno temu. Wprawdzie za egidą dodatkowo kryła się prośba, ale jeszcze zanim w ogóle o niej pomyślał, to chciał rzeczony przedmiot zrobić. Tak po prostu. Bo Kostek może i dla osób postronnych wydawał się chłodny w obyciu, może przez swój wieczny społeczny dystans nawet wyniosły, ale finalnie było tak, jak sierżant Słowik kiedyś powiedział. Szorstki na zewnątrz, ale słodki w środku - jak kokos, eldo.

zt x2